“Dat is het prachtige van mijn infarct” zei hij, “het geeft me vertrouwen.” We zaten in de augustuszon, met onze ruggen tegen zijn met eigen handen gebouwde huis. Het weidse groene uitzicht streelde onze ogen. Verwonderd draaide ik naar hem toe. Hoor ik dit goed? Ik keek in twee warme, authentieke ogen. Ik had hem dit voorjaar ontmoet, het begin van onze samenwerking. Toen ik hem zag, was het binnen één seconde beklonken. Onze harten verbonden, voordat we ook maar één woord hadden gesproken. Ik zag een blik, waarachter de diepte schuilging van iemand die het leven op alle manieren heeft geproefd. Groei, succes, instorting, eindigheid en radicale wederopbouw. Hij las de vraag in mijn blik. “Jazeker! Sinds mijn infarct weet ik dat ik volledig kan vertrouwen op mijn lichaam. Het blijkt mij perfect te waarschuwen als ik te ver uit balans raak. Dat is een heerlijke geruststelling.”

de reus geveld

Twee weken na dat gesprek krijg ik een schokkend bericht. Een ‘mail aan al mijn vrienden’. Een andere vriend is in het ziekenhuis beland. Hartinfarct. Vijftiger, rijzige gestalte, hoge functie in het leger, buitenlandse missies, atleet pur sang, loopt jaarlijks fluitend de vierdaagse mét bepakking. “Nog nooit een pilletje geslikt”, vertelt zijn vrouw, zichtbaar beduusd. “Jij?” roept zijn omgeving in koor. “Als we dit nou nooit van íemand hadden verwacht…” Op een ochtend op weg naar Amsterdam, druk op de borst. Gelukkig hield hij de militaire kordaatheid om direct af te slaan naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Snelle ingreep, een ijzeren conditie, geen blijvende schade. Ik spreek hem, ik hoor weer de oude legerleider-stem, in control. Maar dan: “Eén ding valt me zwaar. Vanaf nu ben ik hartpatiënt. Ik kan niet op mijn lichaam vertrouwen. Het wordt een leven lang medicijnen slikken.”

vertrouwen

Twee van mijn vrienden, dezelfde leeftijd, allebei infarct. De één ziet het als hét bewijs voor de betrouwbaarheid van zijn lichaam. De ander zegt het vertrouwen op. Is vertrouwen een keuze?

“Vertrouwen is de moed van de geest”
Emile de Girardin
Frans schrijver, journalist en politicus 1802-1881

Eén ding is zeker: voor een gelukkig leven is wel of niet vertrouwen een verschil van dag en nacht.
Het fascineert me mateloos, ook hoe het in mijn eigen leven werkt. Ik ga daar meer over schrijven. Daar kun je op vertrouwen. Ik lees ook heel graag hoe vertrouwen werkt in jouw leven.

Ik gun je óók vandaag mooie momenten van geluk

om te genieten
en te delen.

chiel